رضا الفقير …(شعر) بقلم / ايه محمد
شعر بقلم / ايه محمد
فى ناس بغيرهم مش حاسين ولاحتى دريانين . وفى ناس على الاصل متربين ومش مهاممين
هما ازاى عايشين بينامو وبناصييهم راضيين وعلى الفقر متغلبين بدعوه للى خلقهم فى تحقيقها واثقين.
دى ياخلق ناس بدينهم واعين وعمرهم فى يوم من الجوع والعطش كانو خايفين
فى صباحهم متفاءلين وعلى الله متوكلين وبرزق عيالهم طالبين ومستكفين
وفى ليلهم على رزقهم شاكرين وراضين وعلى فى ايد غيرهم عمرهم مكانو باصين
. ولو جبتلى اطفال الناس التانين هتلاقيهم على الدنيا متعنتظين وبنعمة ربنامش راضين
وبضياع العمر مش حاسين وبالاخره مش دريانين . وهنا نكون يابنى ادمين تايهين ومش عارفين
مين فينا الفقير؟!!
وان الغنا عمره مكان بالفلوس والشياكه والعربيات ولا اننا ننام شبعانين ومن السعاده محرومين.
دا الناس الى على ربهم متوكلين معاهم فلوس بس للاسف قليلين والعربيات عندهم رجلين
وحمدين ربنا انهم مش عاجزين وان كان على الشبع فهما موفرين حق دكتور الرجيم
. وانا نفسى افهم فيها ايه لوكنا ببعض حاسين وعلى بعض خايفين
ومبقاش فيه فرق بين الغنى والفقير
ونربى اولادنا على دينا الى بيه مؤمنينياناس يامتعلمين
دا الستر والصحه ورضا ربنا هما المهمين والمال والجمال
بيروحو فى ثانيتين والزعل عليهم بيعاشرناسنين وسنين ومحدش هيعوضنا غير لوكنا لربنا شاكرين
. وافتح صفحه جديده وخليك من الى برزقهم راضين واقضى على كلمة محتاجين ومساكين وخلى الكل
بخير ربنا مهنين صدقنى مجتمعنا هيبقا مجتمع الناس الراقين والمؤمنين
وأرزقنا الى بجد هتتشال عند ربنا والضعف ضعفين